In februari 1923 liet Louis Couperus aan zijn vriend en collega-auteur Maurits Wagenvoort (1859-1944) per brief weten, dat hij een huis zou laten bouwen in De Steeg, of zoals de inwoners van de gemeente Rheden, waaronder het dorpje De Steeg ressorteert, het uitdrukken: ‘op Steeg’:

Denk niet, dat ik millionair ben geworden! Het huisje heeft een dakje van puur zilver! Ik voel me heel gezond en idioot jong!

Op 23 april was dat wel anders, want vanuit het befaamde Hotel De Engel in de Steeg, waar hij de vorderingen bij de bouw van zijn huis in de gaten hield, schreef hij aan Wagenvoort, dat hij complete rust moest houden vanwege een onderdrukte longontsteking, en hij besluit:

En nu, beste kerel, moet ik uitscheiden. Ik dacht reeds, dat het bloed-opgeven gedaan was, maar zie, daar is weêr het roode fluimpje. Ellendig. […]
Beste Maurits, ik ben 10 juni jarig, als je me wilt zenden een kaartje met m.o.r. (met oprecht rouwbeklag), dan heel gaarne.
Het huisje schiet op, is klein maar lief.

In juni 1923 betrokken Couperus en zijn vrouw, Elisabeth Baud, zijn achternicht, daadwerkelijk het huis, waarvoor zijn bewonderaars de kosten droegen ter gelegenheid van zijn zestigste verjaardag. De jongere zus van Elisabeth, Wilhelmina, die getrouwd was met oud-KNIL-officier Willem Wijnaendts van Resandt, woonde met vier kinderen in het buurhuis, waar ook haar moeder was ingetrokken.

Couperus heeft maar kort kunnen genieten van ’t Sunneke, zoals hij de woning had gedoopt, want op 16 juli stierf hij na een kort, maar hevig ziekbed.

In het Algemeen Handelsblad werd de ligging, het uitzicht en de indeling van de woning beschreven:......