Uit de geschiedenis weten we dat de Tachtigjarige Oorlog niet ongemerkt aan de torenrijke Hanzestad Zutphen is voorbijgegaan. De verschrikkingen anno 1572 worden in de literatuur breed uitgemeten. De Zutphenaren hadden zich achter het Oranjehuis geschaard…. lees verder…

Er liggen op mijn werktafel thuis vele tientallen brieven, misschien wel meer dan honderd. Brieven uit Indië en brieven uit Indonesië. Ik heb ze niet geteld. Het zijn de nagelaten brieven van mijn oudoom Johannes Franciscus… lees verder…

In 1968 fietste ik als twaalfjarige weg van de oude stad, onderweg via Hees naar Neerbosch, de buitens van Nijmegen. Voorbij de Dikkeboomweg, waarvan de naam herinnerde aan een boom van weleer, via de Schependomlaan, Korte… lees verder…

Toen in het mei-juninummer 1951 van het literaire tijdschrift Podium een fragment van W.F. Hermans’ roman Ik heb altijd gelijk verscheen, ondernam Anton van Duinkerken actie, omdat hij vond dat het katholieke volksdeel op grove wijze beledigd… lees verder…

Ze kijkt nog zorgelijker dan gewoonlijk. Eigenlijk heeft ze er zich al bij neergelegd, voor haar zal er geen plaats zijn. Maar als Femke Halsema zich bij de ingang meldt, schuift de engel van dienst een… lees verder…

Fillegrijs heeft zich door iemand laten overhalen een virtuele taalcoach in de arm te nemen. Niks voor jou, leest Margareta hem de les, je weet niet eens wat ‘virtueel’ betekent. Dat klopt, maar Fillegrijs zou Fillegrijs… lees verder…

Deze column gaat niet over Wijnanda Ferringa, ook al is zij de titelheldin van de gelijknamige roman uit 1881 van W.A. van Rees, een jonge vrouw is zij, die in travestie naar Atjeh reist om daar… lees verder…

‘Ons was het leven. Ons is nu de lach om het leven. Ons zal de lach zijn tot voor honderd jaar. Saluut, saluut!’ Dit schreef Tjalie Robinson in de inleiding op deel twee van zijn Piekerans… lees verder…

Sommige literaire werken staan na het verschijnen enige tijd in de belangstelling en verdwijnen vervolgens na verloop van tijd onder het stof van de geschiedenis. Een enkele keer wordt zo’n werk alsnog aan de vergetelheid ontrukt,… lees verder…

Op zoek naar vergeten (literair) verleden verzeilde ik in Harderwijk, voorheen een stadje aan de Zuiderzee met een bevolking van voornamelijk vissers, studenten en soldaten. Bij het grote publiek is het vooral bekend vanwege de palingrokerijen… lees verder…