‘Laat niemand uit wat ik deed en zei/ proberen af te leiden wie ik was./ Er was een belemmering, die vervormde/ de daden en de wijze van mijn leven,’ zo schreef K.P. Kavafis in 1908, in een gedicht ‘Verborgenheden’ dat tot 1963, dertig jaar na zijn dood, verborgen bleef. Kavafis is zo bekend geworden dat tegenwoordig zo’n beetje iedereen die boeken leest, weet waaruit de genoemde ‘belemmering’ bestond.

Het gedicht zat, samen met andere gedichten, in een map met in het handschrift van de auteur de mededeling ‘niet voor publicatie, maar mag hier blijven’. Andere dingen mochten niet blijven, ze verdwenen uit het archief, door zijn eigen toedoen, of volgens sommige geruchten door toedoen van zijn erfgenamen. Dat archief, streng geselecteerd, maar heel uitgebreid, is een soort lokroep: alles ligt klaar, schrijf mijn biografie.

Peter Jeffreys en Gregory Jusdanis, die zich al hebben bewezen in de Kavafis-kunde, konden die lokroep niet weerstaan, blijkt uit hun Alexandrian Sphinx. The Hidden Life of Constantin Cavafy, ook verschenen onder de titel Constantine Cavafy. A New Biography. Een nieuwe biografie, want sinds 1974 was er al een: Cavafy. A critical biography door de romancier en reisschrijver Robert Liddell, als weinig anderen ingevoerd in de wereld van Kavafis. In het Grieks bestaan er geen volwaardige Kavafis-biografieën, hooguit een soort schrijversprentenboeken waarin zijn archief wordt uitgestort. De oude biografie is met het verschijnen van de nieuwe niet overbodig geworden, maar Jeffreys & Jusdanis schuiven Liddells werk achteloos opzij. Ze verwarren hem, afgaande op het register, zelfs met Henry Liddell, een van de mannen achter een beroemd Grieks woordenboek. In een noot rekenen ze in een paar woorden met hun voorganger af, die zou onder invloed hebben gestaan van Timos Malanos, een vriend van Kavafis die in een vijand veranderde en tot zijn dood in 1984 bittere stukjes bleef produceren.......