Jacobus –  ook wel: Jac. of Kobus – van Looy (1855-1930) was de knuffelbeer van Tachtig. Veel van de Tachtigers hadden dan een gloeiende hekel aan elkaar, sommigen leefden zelfs van de ruzie, maar niemand kon… lees verder…

“Ken je Pindarus?” – “Nee ik ken alleen pindachinezen” … Ik weet zeker dat van Leto de band van haar broek of rok of wat ze ook om zich heen trok afzakte toen ze haastig liep… lees verder…

Frederik Carel Gerretson (1884-1958) groeide op in een streng christelijk milieu, waar zondebesef en een met smart besmet hart niet meer uit het dagelijks bestaan waren weg te denken. Het gevecht met dit geloof en vooral… lees verder…

Op 1 juli 1863 werd voor de Antilliaanse eilanden de slavernij afgeschaft, waarmee de Afro-Antilliaanse emancipatie een motiverende impuls kon worden gegeven. Ruim vijfenzestig jaar nadien constateerde Medardo de Marchena dat er van die emancipatie absoluut… lees verder…

Ze staat niet op het graf vermeld, maar ze is er wel begraven. Zo gaat het steeds met Augusta Peaux (1859-1944). Als je haar nadert, ontvlucht ze je toch weer. Ze heeft het zo gewild. We… lees verder…

Johan Joseph – roepnaam: John – de Pool werd geboren op ‘woensdag den twaalfden Maart des jaars Een duizend acht honderd en drie en zeventig te tien uur des avonds in het Stadsdistrict dezes eiland’: Curaçao…. lees verder…

Op zaterdag 15 mei organiseerde het E. du Perrongenootschap een digitale bijeenkomst over Eddy du Perron en Multatuli. Deze vond plaats vanuit Salon de IJzerstaven aan de Bickersgracht te Amsterdam, in samenwerking met het Torpedo Theater…. lees verder…

Meer dan honderddertig  jaar geleden verscheen het lange gedicht Mei, geschreven door Herman Gorter, die toen nog geen vijfentwintig jaar oud was. Er zijn monumenten die iedereen kent, maar die in werkelijkheid nauwelijks bezocht worden. Ook… lees verder…

Het heeft iets van een theater, de tegen een duin aangelegde begraafplaats van Noordwijk. Je verwacht het graf van Maria Dermoût (1888-1962) in een ereloge, maar het werd een nederige zaalplaats, die ze deelt met haar… lees verder…

Weer kwam ik niet verder in De toverberg van Thomas Mann. Ik werd gegrepen door een scène in het tweede hoofdstuk en weggevoerd van de letters op het papier, deels door de merkwaardige reacties die erin beschreven… lees verder…