gepubliceerd op 23 juli 2025
Poëzie van nu 125: ‘Troostpogingen’ van Twan Vet

Mario Molegraaf belicht in deze rubriek recent verschenen bundels van Nederlandse en Vlaamse dichters. Deze keer schrijft hij over Troostpogingen van Twan Vet:

Een nieuw gezicht, een oud geluid. Twan Vet is de naam op de debuutbundel Troostpogingen, maar je denkt aan andere namen. Aan Menno Wigman, in een motto geciteerd. Aan Ingmar Heytze, supporter op de flaptekst. Aan Gerrit Komrij, van wie het woord ‘treurbuis’ werd geleend. Aan Jean Pierre Rawie, die eeuwig achterom kijkt. Waarmee meteen duidelijk is wat voor poëzie Twan Vet (1998) schrijft. Poëzie die geen genie vergt, geen speurtocht naar diepe bedoelingen. Poëzie met vertrouwde vormen, maar desondanks van deze tijd. Jawel, er zijn sonnetten, alleen hebben ze anders samengestelde coupletten, van zeven keer twee regels of van vijf plus vier plus drie plus twee regels. In dat laatste sonnet kijkt de dichter in de spiegel en ziet ‘een lul zonder benul’.

Bij poëzie uit deze appellation hoort drank, meer drank: ‘Met ieder glas bevechten we de tijd’. God heeft volgens Vet de kroeg geschapen, maar die God blijkt een zij: ‘Na het vierde glas bedacht ze mij’. Verder vereist is somberheid. De dichter treurt over het einde van een liefde en de ontwikkelingen in de wereld vrolijken hem allerminst op. ‘De aarde hapert’ schrijft hij in een gedicht dat nét geen sonnet wil worden. Er zijn welgeteld dertien regels, uiteraard vol ongeluk en doem: ‘We baren kinderen van de laatste generatie,/ ze erven onze angst en een gitzwart gemoed’.

Twan Vet volgt het nieuws via radio en televisie, benadrukt hij in zijn gedichten, nieuwslezer Rob Trip duikt diverse keren op. De lezer wordt geacht de actualiteit ook bij te houden, dan begrijp je bijvoorbeeld de titel ‘Hier wordt gewerkt aan uw terugkeer’ boven een geslaagd asielzoekersgedicht. Twan Vet schrijft vaker overtuigende gedichten, misschien is ‘Adviezen’ het hoogtepunt van Troostpogingen. Een van de adviezen luidt: ‘Sluit vrede met het feit dat alles wat je ziet/ al mooier door een ander is gezien’. Met die wijsheid, door hem erg vroeg opgedaan, ga je niet op zoek naar geitenpaadjes, maar bewandel je de boulevard van de traditie. En toon je wel degelijk een eigen gezicht.

Mario Molegraaf

Troostpogingen, De Bezige Bij, paperback, 48 pag., € 21,99 
ISBN: 9789403134130