Mario Molegraaf belicht in deze rubriek recent verschenen bundels van Nederlandse en Vlaamse dichters. Deze keer schrijft hij over de nieuwe aflevering van Het Liegend Konijn (2023/1):
Het Liegend Konijn vertelt twee keer per jaar de waarheid over onze poëzie. Een paperback zonder praatjes, alleen gedichten, gedichten en nog eens gedichten. De nieuwste aflevering biedt een fraaie afspiegeling van de poëzie van nu, werk uit 2023 van nieuwkomers, laatbloeiers en oudgedienden. Mark van Tongele, een van de boeiendste Vlaamse dichters, onlangs op 66-jarige leeftijd overleden, droeg acht gedichten bij. ‘Woorden wijzen de weg,’ zegt hij, ‘om ontvankelijk/ te blijven voor aanstaande indrukken,/ om niet te vergaan in mijmeringen’. Hij was iemand die licht kon dichten over zware dingen. De dood probeerde hij te bezweren met een welgemeend ‘Dood, krijg de vellen!’
Tot de hoogtepunten in deze aflevering horen de verontrustende gedichten van Marieke Lucas Rijneveld: ‘Niemand begrijpt wat er in de bovenkamer gebeurt, waarom de/ kosmos iedere namiddag knettert.’ De geheimzinnige Evi Aarens (bestaat ze echt of verschuilen zich anderen achter haar naam?) verrast met een pagina’s lange ‘canto’. Poëzie als kwantummechanica, of zoiets. Wat is een gedicht? De dichter gaat op zoek naar ‘een poëzieversneller […] die/ ons schrijven transformeert tot meer dan een gezwollen/ vorm van reflectieve dweperij’.
De poëzie leeft, dat valt misschien ook af te leiden uit de geboortejaren van de medewerkers. Aan Evi Arens wordt het geboortejaar 2000 toegedicht. Minstens even interessant is Francesca Birlogeanu, met als gegevens van de burgerlijke stand: Hasselt, 2002. Van haar is er onder meer een gedicht over het beroemde en beruchte, sprookjesachtige en echte, oeroude en gloednieuwe dier: ‘echte wolven zijn tamme honden zonder muilkorven/ honden die nooit bijten – alleen maar watertanden.’ En ‘echte wolven verstoppen zich in de schaduwen/ op de muur, in je boekentas, in een verjaardagskaart.’
Honderddrieënvijftig gedichten, nieuwe leesavonturen, door jonge en oudere schrijvers van wie ik soms nooit heb gehoord maar desondanks goed voor gedichten die het aanhoren waard zijn. Vanaf Arens, Evi tot en met Zakharova, Svetlana. En tussendoor stelt redacteur Jozef Deleu ook werk voor van Jens Meijen, Marc Reugebrink, Peter Verhelst en vele anderen. De poëzie van morgen lees je in Het Liegend Konijn gewoon vandaag.
Mario Molegraaf
Het Liegend Konijn. Tijdschrift voor hedendaagse Nederlandstalige poëzie, jaargang 21, nummer 1, Uitgeverij Pelckmans, 224 pag., € 20,-